+ بقول یارو گفتنی: دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده.
- پس برو گم شو اونور، بذار در سکوت عمرم رو حروم کنم.
+ بقول یارو گفتنی: دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده.
- پس برو گم شو اونور، بذار در سکوت عمرم رو حروم کنم.
خیلی دوست دارم بدونم آدم مُرده بودن چه حسی داره. مُرده‌ای که دست‌کم ده سال آخر حیاتش رو فرقی با مُرده‌ها نداشت جز این که نفس می‌کشید و از حفره‌های بیولوژیکش خروجی جریان داشت. چه مزه‌ای می‌ده که یک سالی مُرده باشی و بچه‌های مشروع و غیر مشروعت سر پول‌هایی که اون ده سال آخر نتونستی حیف و میل کنی توی سر و کله‌ی همدیگه آجر می‌کوبن؟
محبوبِ کم‌رنگم، امروز که آقای ف محض تمسخر موهای سفید روی کله‌ام برایم از فلان فروشگاه زنجیره‌ای شامپورنگ خاکستری گرفته بود، داشتم فکر می‌کردم چه خوب می‌شد اگر وقتی ماده‌ی A را با ماده‌ی B به مقدار مساوی مخلوط می‌کردم، بودی و ترکیب را روی سفیدی‌های موهات می‌گذاشتم که بعدش هی قربان جوگندمی های پسِ کله‌ت بروم.
عاشق ِ پررنگِ تو.
خواهر‌ها موجودات عجیبی‌ان. برای سیگار کشیدن خواهر بزرگترشون اخ و پیف می‌کنن اما حاضرن پا به پای رفیق صمیمیشون حتی سیگار بکشن.
ماهی که گذشت بیش از پانزده بار به مرگ فکر کردم. نه به مرگ خالی خالی، که به تدارکات مرگ هم حسابی فکر کردم. احساس می‌کنم چیزی که واقعا می‌خوام جریان داشتن زندگی نیست، توقفشه! که می‌تونه موقت باشه یا دائمی. راستش الان زیاد مهم نیست نوعش. تنها مسئله اینه که بابت هزینه‌ای که صرف دوا و درمان روانم شده و می‌شه عذاب وجدان دارم. شاید نباید به راه بادیه رفتن این بار؟ شاید فقط نشستن باطل و اسنیف کردن دراگ و پشت بندش پیک پیک سر کشیدن الکل؟ هووف.
محبوب کم‌رنگم، در این روزگار قحطی محبت به معاشرت کردن با تو، توی خواب‌هام قناعت دارم. لطفا کمی کم‌تر مسخرگی کن وسط رویابینی من و بیشتر از بیش با من لاس فلسفی بزن.
عاشق ِ پررنگِ تو.